«Ասա,անտեր, ասա».Մի երգի պատմություն. «Համշենական զրուցարան»
Կանգնում էի մի բարձր տեղ ու վերևից ուշադիր փնտրում եվրոպական արտաքինով մարդկանց:Լսել էի, որ Կիրգիզիայի Կզլ-Կիա քաղաքում կան հայեր` համշենահայեր. սպիտակամաշկ, խարտյաշ, կապուտաչյա: Տնից տուն, փողոցից փողոց հարցուփորձ անելով, անցորդների հետ զրուցելով` գտա մի ընտանիք: Համշենցիները զարմացել էին, որ իրենցով հետաքրքրվում են: Այսպես է Սերգեյ Վարդանյանը 84 թվականին հայտնաբերել Կիրգիզիայի մուսուլման համշենցիներին և հենց նրանցից էլ առաջին անգամ լսել «Ասա,անտեր, ասա» երգը, ապա փոխանցել այն «Վովա» համույթի ղեկավար Հիքմեթ Աքչիչեքին:Մի երգի պատմություն. «Համշենական զրուցարան». Սերգեյ Վարդանյանի հեղինակային հաղորդումը: